Σήμερα εορτάζουμε τήν Παγκόσμιο Ύψωση τού Τιμίου Σταυρού, γιά νά Τόν προσκυνήσουμε και να αγιασθούμε όλοι από αυτόν. Πόσες φορές έγινε καί γίνεται η ύψωση; Πρώτη φορά έγινε, όταν τόν ύψωσαν οι Εβραίοι καί σταύρωσαν πάνω σ΄αυτόν τόν Υιό τού Θεού, τόν Ιησού Χριστό. Εκεί επάνω στό Σταυρό καρφωμένος ο Κύριος τής δόξης, γιά τίς αμαρτίες όλων τών ανθρώπων, συνέτριψε τήν κεφαλή τού σατανά, ελευθέρωσε από τή δουλεία του όλο τό ανθρώπινο γένος καί χάρισε σέ όλους τήν αιώνιο ζωή. Ήθελε ο Χριστός, προβάλλοντας την προσκυνητή Του Σάρκα, νά δελεάσει τόν άπληστο δράκοντα, το σατανά, καί νά τόν ερεθίσει, ώστε ν’ ανοίξει τό στόμα του καί νά καταπιεί τή Σάρκα αυτή, νομίζοντας ότι καταπίνει ένα κοινό άνθρωπο, γιά νά τού γίνει δηλητήριο, καταστρέφοντάς τον ολοσχερώς μέ τή δύναμη της Θεότητoς, πού έκρυβε μέσα Της. Στήν ανθρώπινη φύση όμως νά γίνει φάρμακο και να την επαναφέρει στήν αρχική της χάρη. Γιατί, όπως ο διάβολος έχυσε τό δηλητήριό του στό δένδρο τής γνώσεως καί διέφθειρε τήν ανθρώπινη φύση, πού γεύθηκε από αυτό, έτσι καί ο ίδιος, όταν θέλησε νά φάει τή σάρκα τού Κυρίου, εξολοθρεύθηκε από τή δύναμη τής Θεότητος, πού ήταν ενωμένη μέ τήν ανθρώπινη φύση τού Χριστού.
Μέχρι τότε ήταν κλειστός ο Παράδεισος καί κανείς, όσο δίκαιος καί άν ήταν, δέν μπορούσε νά μπεί σ’ αυτόν. Όλοι ανεξαιρέτως πήγαιναν στόν Άδη. Ο Χριστός χάρισε τή σωτηρία σέ όλους. Σέ μάς μένει ά θέλουμε νά σωθούμε, δηλαδή νά εφαρμόζουμε τίς εντολές τού Χριστού, καί ο Χριστός θά μάς σώσει κατά το μέγα Του έλεος. Ελπίζουμε ότι θά σωθούμε όχι χάρη στά έργα μας, αλλά μόνο χάρη στό άπειρο έλεος τού Θεού, πού πηγάζει από τη σταυρική Του θυσία επάνω στο Γολγοθά. Ο Απόστολος Παύλος μάς λέει: ”Ο Θεός, ο οποίος δέν λυπήθηκε τόν Υιό Του, αλλά τόν παρέδωσε στόν ατιμωτικό θάνατο τού Σταυρού, πώς είναι δυνατόν νή μή μάς χαρίσει όλα όσα έχουμε ανάγκη, καί κυρίως τή σωτηρία μας;”. Τριακόσια χρόνια μετά τή Σταύρωση τού Χριστού, καί ενώ ο Σταυρός ήταν κρυμμένος στή γή, ο Άγιος Κωνσταντίνος έστειλε τή μητέρα του Αγία Ελένη, γιά νά ψάξει καί νά τόν βρεί. Έσκαψε εκείνη καί βρήκε τρείς σταυρούς, αλλά δέν μπορούσε νά καταλάβει ποιός ήταν τού Χριστού καί ποιοί τών δύο ληστών. Εκείνη τήν ώρα περνούσε από εκεί μία συνοδία μέ μία νεκρή γυναίκα, τήν οποία πήγαιναν νά θάψουν. Άγγιξαν επάνω της μέ τή σειρά καί τούς τρείς σταυρούς.
Μέ τούς δύο πρώτους δέν έγινε τίποτε. Όταν άγγιξε επάνω στό νεκρό σώμα ο τρίτος Σταυρός, η γυναίκα αναστήθηκε. Ήταν φανερό ότι αυτός ήταν ο Σταυρός τού Χριστού. Η είδηση διαδόθηκε σάν αστραπή σέ όλα τά μέρη τής Ιερουσαλήμ. Πλήθη πιστών άρχισαν νά συρρέουν, γιά νά αγγίξουν τό Τίμιο Ξύλο. Γι αυτό, ύψωσαν τόν Τίμιο Σταυρό μέσα στό ναό σέ μέρος υψηλό, γιά νά μπορέσουν νά τόν δούν καί νά τόν προσκυνήσουν όλοι. Αυτή τήν ύψωση καθιέρωσαν οι άγιοι Πατέρες, νά γιορτάζουμε στίς 14 Σεπτεμβρίου.
Μετά από άλλα τριακόσια χρόνια, οι Πέρσες κατέλαβαν τά Ιεροσόλυμα καί πήραν μαζί τους τόν Τίμιο Σταυρό. Τότε εξεστράτευσε εναντίον τους ο Αυτοκράτωρ Ηράκλειος, τούς ενίκησε καί πήρε μαζί του τό Σταυρό καί τόν ύψωσε τήν ίδια μέρα, 14 Σεπτεμβρίου, στήν Κωνσταντινούπολη. Εκτός από τίς τρείς αυτές υψώσεις τού Σταυρού, έχουμε καί μία τέταρτη. Αυτή γίνεται όταν ο άνθρωπος αποφασίζει σταθερά να αυτοσταυρωθεί, νεκρώνοντας τά πάθη του. Λέει ο Απόστολος Παύλος: -Όσοι ανήκουν στο Χριστό, σταύρωσαν τον αμαρτωλό εαυτό τους, μαζί με τά πάθη και τις επιθυμίες του. Οφείλουμε να υψώνουμε μέσα μας αυτόν το Σταυρό και να τον κρατούμε υψωμένο σε όλη μας τη ζωή. Αν ικανοποιούμε τά πάθη μας, ο Σταυρός του Χριστού δεν είναι υψωμένος μέσα μας, αλλά μόνοι μας τον έχουμε γκρεμίσει και τον έχουμε πετάξει στον κάλαθο των αχρήστων. Αν όμως μετανοήσουμε και αρχίσουμε πνευματικό αγώνα, τότε πάλι υψώνεται ο Σταυρός μέσα μας και παραμένει υψωμένος όσο αγωνιζόμαστε να είμαστε καρφωμένοι εμείς επάνω σ’ αυτόν.
Ο Χριστός είπε: -Όποιος θέλει νά έλθει πίσω μου, άς σηκώσει τό Σταυρό του καί άς μέ ακολουθήσει. Τί σημαίνει αυτό; Ότι όποιος θέλει νά είναι μαζί μέ τό Χριστό, νεκρώνει σέ όλα τό θέλημά του καί ακολουθεί τό θέλημα τού Χριστού. Προσευχόμαστε λέγοντας: -Γενηθήτω, Κύριε, όχι το θέλημά μου, αλλά το θέλημά Σου. Υπάρχει και μία πέμπτη ύψωση τού Σταυρού. Αυτή γίνεται όταν δεχόμαστε τίς δοκιμασίες πού επιτρέπει στόν καθένα μας ο Θεός. Δέν επιτρέπεται νά λέμε στό Θεό: Γιατί μού έδωσες αυτό ή τό άλλο βάσανο; Ή γιατί σέ μένα; Τί είσαι σύ; Όπως όλοι οι άλλοι άνθρωποι έχουν κάποιο πρόβλημα, μικρό ή μεγάλο, έτσι έχεις καί σύ αυτό πού σού όρισε ο Θεός. Σήκωσε τό Σταυρό σου μέ απόλυτη εμπιστοσύνη στήν πρόνοια τού Θεού καί μέ τήν ακλόνητη πίστη ότι ο Σταυρός πού σηκώνεις είναι στά μέτρα σου καί είναι αυτός πού μπορείς νά βαστάσεις. Ο Θεός ενεργεί τά πάντα μέ απέραντη σοφία καί αγάπη καί δέ σού αναθέτει ποτέ νά σηκώσεις βάρος πάνω από τίς δυνάμεις σου. Όλα τά έργα τού Θεού γίνονται γιά τή σωτηρία σου. Δέξου τα όλα καί γιά όλα δόξαζέ Τον συνεχώς. Καί υπάρχει καί μία έκτη ύψωση τού Σταυρού. Αυτή γίνεται κάθε στιγμή που κάνουμε το Σταυρό μας στό σώμα μας.
Ο Χριστός μάς χάρισε όπλο εναντίον τού διαβόλου τό Σταυρό Του. Ο διάβολος πανικοβάλλεται, τρέμει καί εξαφανίζεται, όταν βλέπει τό Σταυρό, διότι είναι αδύνατον να αντέξει τή δύναμή του, αφού ο Σταυρός είναι φωτιά πού τόν κατακαίει, τού συντρίβει τήν κεφαλή καί καταστρέφει όλα τά έργα του. Πάντοτε ο σατανάς μάς παρακινεί να μην κάνουμε το Σταυρό μας. Καί, άν δέν τό καταφέρει, μάς παρακινεί νά μήν τόν κάνουμε σωστά. Ο Χριστός δέν σταυρώθηκε πάνω σ’ αυτά τά ακατανόητα σχήματα πού κάνουμε πάνω στό σώμα μας, αλλά πάνω στό Σταυρό όπως τόν προβάλλει η Εκκλησία μας. Άν σού ζητήσω να ζωγραφίσεις ένα Σταυρό, αυτές τις μουντζούρες θα φτιάξεις; Όχι, αλλά ένα κανονικό Σταυρό. Τότε γιατί κάνεις αυτές τις ανόητες κινήσεις πάνω στό σώμα σου, νομίζοντας ότι κάνεις τό σταυρό σου; Κοίτα τό Σταυρό τού Χριστού, και μόνο έτσι νά κάνεις τό Σταυρό σου, για να αγιάζεσαι από αυτόν. Αλλιώς μήν κάνεις αυτές τίς άσκοπες κινήσεις πάνω σου, διότι αμαρτάνεις. Αυτό πού κάνεις, δέν είναι σταυρός. Τό όπλο πού σού έδωσε ο Χριστός εναντίον τού διαβόλου, τό αχρηστεύεις καί τό κάνεις όπλο εναντίον σου καί, αντί νά τρέμει ο σατανάς, γελά μέ σένα.
Λέει ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός: -Τό πρώτο πού είναι αναγκαίο, είναι νά κάνουμε σωστά τό Σταυρό μας. Ενώνουμε τά τρία δάκτυλά μας, τά οποία συμβολίζουν τήν Αγία Τριάδα, ανεβάζουμε τό δεξιό μας χέρι στό κεφάλι καί λέμε: ”Εσύ, Χριστέ μου, πού βρίσκεσαι στόν ουρανό, κατέβηκες στή γή καί έγινες άνθρωπος στήν κοιλία τής παρθένου Μαρίας”. Καί πάμε τό χέρι μας στήν κοιλιά μας. ”Σέ παρακαλώ, βάλε μας στά δεξιά Σου καί μή μάς βάλεις στά αριστερά Σου”. Καί βάζουμε τό χέρι μας στό δεξιό καί τόν αριστερό μας ώμο. Ένα Ασκητής έστειλε τό μαθητή του νά φέρει νερό από τήν πηγή, γιά νά πιούν. Ο μαθητής γύρισε τρέμοντας στό Γέροντα, χωρίς νερό, καί τού λέει: -Γέροντα, χαθήκαμε. Ένα φοβερό φίδι είναι στήν πηγή καί δηλητηριάζει τό νερό. Πηγαίνει ο Γέροντας μέ τό μαθητή του, σταυρώνει τήν πηγή καί παίρνει νερό μέ τή στάμνα. Πίνει άφοβα, δίνει τή στάμνα καί πίνει νερό καί ο μαθητής του, καί τού λέει: -Άν, παιδί μου, ο σατανάς αποφασίσει νά δηλητηριάσει όλα τά πηγάδια καί τίς πηγές, εμείς θά πεθάνουμε από τή δίψα; Όπου σημειώνεται ο Σταυρός, εκεί αχρηστεύονται όλες οι παγίδες του σατανά. Άς είναι δοξασμένος ο Κύριος καί προσκυνητός ο Σταυρός Του εις τούς αιώνας.
