Όντως αυτό που έζησαν και ζουν οι κάτοικοι της πρωτεύουσας είναι απίστευτο και στενάχωρο. Οι εικόνες των εγκλωβισμένων κι απελπισμένων ανθρώπων μέσα στα χιόνια σε έναν από τους καλύτερους και πιο σύγχρονους δρόμους της Αθήνας προκαλούν θλίψη και θυμηδία , αν σκεφτεί κανείς ότι ο δρόμος αυτός πληρώθηκε αδρά από τους πολίτες, για να γίνει, μέσω της υψηλής εθνικής συμμετοχής στην συγχρηματοδότησή του , αλλά και πληρώνεται καθημερινά για να διατηρείται σε καλή κατάσταση μέσω των πάμπολλων και πανάκριβων διοδίων , που τον διατρέχουν σε όλο το μήκος του. Ωστόσο , έγινε κι εδώ «η στραβή» που έλεγε και η πρώην Περιφερειάρχης και αποδείχτηκε ότι βασιλιάς είναι γυμνός .
Όμως, έστω κι έτσι, δόθηκε η αφορμή να παρακολουθήσουμε ως πολίτες κι ως θεατές όλου αυτού του δράματος πραγματικά ακραίες καταστάσεις και συμπεριφορές μέσα από τα ακραία καιρικά φαινόμενα . Καταστάσεις που μας λυπούν και μας ξεμπροστιάζουν ως κοινωνία από τη μια , αλλά και άλλες , που μας κάνουν υπερήφανους και μας πάνε μπροστά , δείχνοντας ότι , ευτυχώς, δεν έχει χαθεί ακόμα η ελπίδα .
Ο θάνατος π.χ. ενός άστεγου 60 χρόνου ανθρώπου στη Θεσσαλονίκη , που βρέθηκε νεκρός στο παγκάκι από υποθερμία είναι μια είδηση που καθόλου δε μας τιμά ως ανθρώπους κι ως κοινωνία κι αποκαλύπτει το μέγεθος της γύμνιας του κράτους και των δομών του , όταν τη σημερον ημέρα με τόσο χρήμα , που πέφτει για τους ευπαθείς και τη στήριξη τους, να βλέπουμε να πεθαίνουν στο δρόμο κάποιοι άνθρωποι σαν τα σκυλιά με το …πρώτο φύσημα του παγωμένου ανέμου . Και φυσικά αυτός ο έρημος άνθρωπος δεν θα είναι κι ο μόνος με αυτή την κακή τύχη μέσα στη χορεία των αστέγων , που είναι πεταμένοι κυριολεκτικά στους παγωμένους δρόμους και στα πεζοδρόμια των απρόσωπων μεγαλουπόλεων ,όσο κι αν άλλη ανάλογη είδηση θανάτου αστέγου λόγω ψύχους δεν ήρθε στο φως προς το παρόν, κάτι, που δεν μπορεί να αποκλειστεί, όμως, όπου να ναι, καθώς ο χειμώνας είναι μπροστά μας και ανάλογα καιρικά φαινόμενα θα επανέλθουν , σύμφωνα με τους μετεωρολόγους.
Όμως ,ευτυχώς, δεν μονοπωλούν την επικαιρότητα μόνο τέτοιες αρνητικές ειδήσεις σαν την παραπάνω, οι οποίες είναι ,κυριολεκτικά , γροθιά στο στομάχι ,όπως είπαμε, για μια κοινωνία σαν τη δική μας, που περνιέται για πολιτισμένη και ευρωπαϊκή.
Ευτυχώς, υπάρχει και το άλλο άκρο στην ειδησεογραφία από το μέτωπο του χιονιού και των δραμάτων ,που αυτό προκάλεσε, που μας κάνει υπερήφανους και αισιόδοξους , μιας και καταλαβαίνουμε, μέσω τέτοιων καλών ειδήσεων ότι τίποτα δεν έχει χαθεί κι ας δείχνουν όλα διαφορετικά γύρω μας κι ότι μπορούμε ακόμα να ελπίζουμε. Τι άλλο να σκεφτεί κανείς , όταν έρχονται τόσο όμορφες και τρυφερές ειδήσεις, όπως οι παρακάτω ,εν μέσω χιονοκαταιγίδας , αποκλεισμού, εγκατάλειψης και γενικής οργής κι απελπισίας ;
Είδηση πρώτη:
Η Τζένη Μήτση , διευθύνων Σύμβουλος του εμβληματικού ξενοδοχείου SOFITEL, βλέποντας το χάος στην Αττική Οδό, αλλά και το χάλι τόσων παγιδευμένων ανθρώπων εκεί ,δεν έμεινε αδιάφορη σε αυτό το δράμα , που εκτυλίσσονταν λίγα μέτρα από το λουξ ξενοδοχείο της ,αλλά έδωσε αμέσως εντολή ,ως μη όφειλε, να ανοίξουν αμέσως τις πόρτες και να προσφέρουν ένα προστατευμένο περιβάλλον σε εκατοντάδες «κατεψυγμένους» συμπολίτες μας , που είχαν εγκαταλείψει τα αυτοκίνητα τους στην Αττική Οδό κι είχαν κάνει χιλιόμετρα μέσα στο παγωμένο χιόνι , για να βρουν κάποιο ασφαλέστερο καταφύγιο. Πράγμα, που αμέσως έγινε, φυσικά, αποδείχνοντας στην πράξη την ανθρωπιά και την υπευθυνότητα της συγκεκριμένης επιχείρησης και της συγκεκριμένης CEO σε ώρες δοκιμασίας της κοινωνίας. Γι αυτό κι αξίζουν όλοι τους τα θερμά μας συγχαρητήρια και τα χιλιάδες μας μπράβο .Respect!!!
Είδηση δεύτερη:
Χιλιάδες αυτοκίνητα κι άνθρωποι εγκλωβισμένοι στα χιόνια και μπροστά τους ένα φορτηγό γεμάτο τρόφιμα. Χωρίς δεύτερη σκέψη , κι ενώ η ώρα προχωρούσε και ο θυμός , τα νεύρα κι η οργή μεγάλωναν , ο οδηγός του φορτηγού κατεβαίνει από το αυτοκίνητο με όλες τις δυσκολίες,που είχε όλο αυτό και ,χωρίς δεύτερη σκέψη ,ανοίγει το αμάξι και αρχίζει να μοιράζει όλα τα τρόφιμα , που μετέφερε στα ακινητοποιημένα για ώρες αυτοκίνητα και στους ανθρώπους εντός αυτών, που τα είχαν ανάγκη εκείνη την ώρα όσο τίποτα άλλο. Μοίρασε έτσι και στήριξε, χωρίς να είναι υποχρεωμένος,αλλά ακολουθώντας τη φωνή της καρδιάς του, περίπου 40 αυτοκινητα με φαγώσιμα , για να μπορέσουν να αντέξουν το κρύο και την πείνα μικροί και μεγάλοι μέσα σε αυτά, που είχε αρχίσει να κάνει την εμφάνιση της μετά από τόσες ώρες αναμονής στον παγετό.Και για την ιστορία το φορτηγό αυτό ήταν της εταιρείας «οικογένεια Στεργιου»,γνωστή από τα υπέροχα προϊόντα αρτοποιίας , που κοσμούν όλους τους καλούς φούρνους και τα μίνι και σούπερ μάρκετ της χώρας. Ευαισθησία και κοινωνική ευθύνη κι εδώ σε όλο τους το μεγαλείο..Respect!!!
Είδηση Τρίτη:
Γιατρός περπάτησε 5,5 ώρες μέσα στο χιόνι για να φτάσει στην ώρα του στη βάρδια του στον Ερυθρό, και να προσφέρει τις υπηρεσίες του έγκαιρα στον πάσχοντα συνάνθρωπο . Το όνομά του Διονύσιος Μάντζος, γιατρός του Ερυθρού Σταυρού.Να το ξέρουμε και να το αναπαράγουμε αυτό το όνομα. Δεν μας έμειναν πολλοί ήρωες της καθημερινότητας πια στις μέρες μας.
Είδηση Τέταρτη:
Αστυνομικός, μη μπορώντας να αντέξει τη δοκιμασία μιας πονεμένης κι ανεγκεμένης οικογένειας στα χιόνια, κουβάλησε στην πλάτη του περπατώντας για ώρες μέσα στο χιόνι το μικρό τους κοριτσάκι , που έπρεπε άμεσα να χειρουργηθεί στο 401 Στρατιωτικό Νοσοκομείο. Η φωτογραφία του στα κοινωνικά δίκτυα πραγματικά συγκλονίζει και ραγίζει καρδιές.
Είδηση πέμπτη:
35 χρόνος οδηγός του ΚΤΕΛ Ηρακλείου- Λασιθίου, εγκλωβισμένος κι ο ίδιος για 31 ώρες μέσα στο χιόνι , άνοιξε το λεωφορείο του για τον κόσμο , που υπέφερε μέσα στα παγωμένα του αυτοκίνητα , μεταξύ αυτών κι έναν πολύ σοβαρά άρρωστο , άναψε τα καλοριφέρ, έδωσε νερά και ρακόμελα , που του βρίσκονταν μέσα στο αυτοκίνητο, και περπάτησε απόσταση 500 μέτρων περίπου για να φτάσει στο πλησιέστερο βενζινάδικο να φέρει καφέδες, τυρόπιτες κ.α. στους ανθρώπους , που είχαν φτάσει στα όριά τους μετά από τόσες ώρες μέσα στον παγετό , και τουρτούριζαν μελανιασμένοι από το κρύο. Το όνομα, δε, αυτού του πανάξιου παλικαριού, που πρέπει να γραφεί και να ξαναγραφεί δημόσια: Σταύρος Κυριακάκης !
Είδηση έκτη:
Αυτή έρχεται από το φέισμπουκ και από τους ανθρώπους που έζησαν εκεί το συγκεκριμένο περιστατικό και ευχαριστούσαν δημόσια τον νεαρό με το Grand Cherokee για τη βοήθεια , που τους πρόσφερε όλη τη νύχτα, όταν απεγκλώβιζε με συρματόσχοινο και γάντζο τα ακινητοποιημένα τους αυτοκίνητα, χωρίς να υπολογίζει κούραση, νύστα , φθορά του δικού του αυτοκινήτου και άλλες δικές του υποχρεώσεις κι ανάγκες.. Το όνομα αυτού του νεαρού δεν θα το μάθουμε ίσως ποτέ, αλλά η μεγαλόψυχη πράξη του καταγράφτηκε στο μυαλό και στις συνειδήσεις των ανθρώπων , που βοήθησε, και μένει κι αυτή στην ιστορία των ωραίων πράξεων εν μέσω θεομηνιών , που ομορφαίνουν τη ζωή μας και μας κάνουν να χαιρόμαστε,να ελπίζουμε και να αισιοδοξούμε. Πολλά μπράβο , λοιπόν, και χιλιάδες συγχαρητήρια και στον ανώνυμο αυτόν νεαρό ,που έδειξε έμπρακτα τί θα πει παλικαριά και μεγαλείο ψυχής.
Τέτοιες ,λοιπόν ,κι άλλες πολλές ,ίσως ,ωραίες ειδήσεις ,που δε θα δουν πιθανόν ποτέ τα φώτα της δημοσιότητας εκτυλίχτηκαν στο μέτωπο του χιονιού και των απελπισμένων Αθηναίων και γι αυτό πιστεύουμε ότι πρέπει να λέγονται, να γράφονται και να διαδίδονται , για να καταλαβαίνουμε ότι ποτέ δεν υπάρχει μόνο σκοτάδι και παγετός , ακόμα και στις χειρότερες τραγωδίες, αλλά πολλές φορές κι εκεί φωλιάζει το φως κι η ελπίδα , γιατί μέσα στη συμφορά ,καμία φορά ,κι, ίσως, μόνο εκεί, είναι που βγάζουμε τον καλύτερο μας εαυτό , όπως το έχουμε αποδείξει και στην χιλιόχρονη ιστορία μας.Τον οποίο καλό μας εαυτό δεν έχουμε, ίσως, την ευκαιρία να τον εξωτερικεύσουμε σε ομαλές και ήπιες συνθήκες, που δεν δοκιμάζουν τις αντοχές και τον χαρακτήρα μας, αλλά χρειαζόμαστε ένα δυνατό σοκ ,σαν κι αυτό μιας θεομηνίας ,για να τον βγάλουμε από την ύπνωση της απάθειας και της αδιαφορίας.
Συμπέρασμα :
Και κάποιες κακές , αλλά και πολλές καλές οι ειδήσεις από τις ακραίες καιρικές συνθήκες των τελευταίων ημερών κι ίσως κάτι να ήξερε υποσυνείδητα ο μετεωρολόγος , που προφητικά ονόμασε « Ελπίδα» τα πρόσφατα καιρικά φαινόμενα , όσο κι αν γελάσανε πολλοί με τον χαρακτηρισμό αυτό , μιας κι έδωσε την ευκαιρία να γλυκοφανούν κάποιες αχτίδες ελπίδας κι ευαισθησίας στον σκληρό κι άσπλαχνο κόσμο μας με τις τόσες ωραίες , μικρές, πλην μεγάλες πράξεις ανθρωπιας κι αλληλεγγύης , που καταγράφηκαν.
